Loksfjoer is a Contest Moderator.
Avatar of Loksfjoer

Status

Recent Statuses

22 days ago
Current Away from home between October 26th and November 10th. Contests will return when I'm back home!
2 likes
2 mos ago
Don't forget to vote in the writing contest! The link is in the sidebar <3
2 likes
2 mos ago
Back from vacation, taking my time to roll back into roleplays and contests.
3 mos ago
Vacation for a week, I'm off to Finland!
1 like
4 mos ago
Note to self: reply to RPs
1 like

Bio

Hello everyone. I'm Dutch, a mother of a 8-year old boy and I love both rp-ing and writing. Since May 2020 I'm one of the contests mods.

I started with writing Dutch stories in 2002, I was already 19 at that time. I joined a writing competition and that got me started. Soon I started to write down all the stories my over-active imagination came up with. I had my first forum rp experience in 2003 on a Dutch fantasy forum. While I continued to write, I stopped rp-ing when the particular rp and forum slowly died. In 2011 my love for rp's rekindled when I joined a site with a forum and I started to RP solely in English since that is the language of the site. This is also when I wrote my first story in English.

I've got a few 1x1 rp's going on this site and a couple more on another site. I've always been a fan of writing competitions and I joined a lot several of the ones that were hosted on this website. Now I get to host them myself and really enjoy that too.

When you come here to check if I'm online, know that even when I show as online I might not be able to respond to RP's. I open this site so that when I have time I can spend some time here, but I don't always end up with the time to do so.

If I haven't replied in a while, feel free to poke me. I don't ghost on purpose, sometimes I just forgetful and if I read your reply and accidentally closed the tab I might forget I was supposed to reply T_T

Most Recent Posts

Andy luisterde naar de radio; soms viel er een deel van de zin weg, maar de stem kwam redelijk goed door. De man sprak over welke steden gevallen waren -steden waar naar verluid geen mensen meer woonden en alleen nog maar zombies- en waar nog gevochten werd tegen de zombies. Hij herhaalde wat men kon doen om zich tegen zombies te beschermen: hoe ze ervoor konden zorgen het virus niet te krijgen en hoe men zich tegen zombies konden verdedigen.

Het niet oplopen van het virus was tegenwoordig een stuk makkelijker, de overdracht tussen mensen was een stuk lager omdat er minder mensen waren en iedereen achterdochtig was, en mensen hielden als vanzelf afstand van de zombie-dragers.

Uiteindelijk werd het interessant, want de spreker had het over veilige plaatsen. Dat er een stad in het noorden was waar geen zombies waren. Tot Andy's teleurstelling vroeg de man om tips over de locatie te delen; deze spreker wist het dus zelf ook niet. In ieder geval waren er nog plaatsen waar tegen de zombies gevochten werd; dat was goed om te weten. Zolang mensen aan het vechten waren was er een kans dat de mensheid deze plaag konden overleven.

"Ik denk dat we nog te ver van die veilige plaats zijn om hun radio-communicatie op te vangen," zei Andy, terwijl ze door de verlaten stad reden.

Hij keek eens naar zijn dashboard, hopelijk was de stad niet te ver. Zijn benzinetank was al voor een kwart leeg en ze verloren kostbare brandstof nu ze hadden moeten omkeren. "Ik weet niet zeker of we het met de auto tot daar halen. Hier in de stad heb ik bij het laatste tankstation mijn tank niet kunnen voldoen. Het was op."

De meeste mensen waren al gevlucht en de aanlevering van brandstof was om begrijpelijke redenen al een tijdje stilgevallen. Het virus heerste immers niet alleen in dit land. Nu hij als een van de laatste de stad verliet was het logisch dat veel al op was.
Go the Rhando Island way: when in doubt, let Spinarak attack.
If you want to edit, you still can :)
Upon request the deadline for this contest had extended. I will give another week to complete entries.

New deadline is September 7th
Benjamin listed to Steph as they walked to her room and he looked inside, taking in the broken things. "Kintsukuroi," he said as he turned to her. "The art to repair things with gold and make them better than they were. I'm not much of a sculptor, but we could give it a try and repair your statue. If you do want to keep it."
He bent down to pick up one of the pieces of the statue. He knew a bit about clay as his father had done a bit of pottery and sculpting with clay.




Stuart nodded. "Yes, thank you. We will go somewhere private, I will write down the visual characteristics of you, and I want you to file a report about things you noticed changed." He glanced to mr. Johnsson. "Do you need her?"

"No, you can have her," mr Johnsson said. "We discussed everything we need to. Rose, thank you for your cooperation."
The sooner this abomination left, the better it was.




The agent turned to the humanoid spider. He didn't give in to the urge to step back from this monster. "We are putting a barrier around your habitat," he explained. "You should have enough room to live, but this will prevent humans to enter your territory. The average human will fear you, and when people fear something they wish to eradicate it. It's best to will not learn about your existence."
It's august 31th and instead of 9:00 CET it's already 21:00 CET, which means we're a full twelve hours over the deadline.

I only got one valid entry for this contest so a voting round is not needed. If anyone would like to give feedback to the entry, they may do so in this thread. Two other entries I received were below the minimum word count and can therefore not be used for this contest.

Next up will be another Microfiction and Poetry contest. The starting date will be next week and that's when the theme will be announced as well, so keep an eye on the contest section and the side-bar.

For now, here is the entry that will get an automatic win for submitting something within the parameters of the contest. Congratulations.

This didn't work, but that's okay. I'll try again later and maybe in a different format. Keep an eye on the gallery and the side-bar for future contests
After Rorsh darter away, Andy sipped from his coffee. "I only made one enemy out of the two Legendary Galarian Birds I've met, I'd say the day is going rather well, isn't it?" He winked to Frosiien and sipped from the coffee again.
It was too early to worry about Dialla, but in the end, whether it was Galarian Moltres or Darkrai, he wouldn't back down. He'd take them on if he had to.

Michael turned to Rorsh. "Nice to meet you." When he said that he realised he would meet a lot of legendary Pokémon. He wondered how many of them would be in their human form. He glanced to his uncle, who drank his coffee seemingly without a care in the world. How he managed that after threatning a legendary Pokémon was a mystery for him, but at the same time he was glad to see that.

"That's what we thought," Benny said. "It's good to know it's possible." He glanced to Andy, who was drinking his coffee. "Im going to get him some breakfast. It's going to be a busy day and he doesn't get food in his system he's not going to make it to the end."




Outside the Pokémon Center Mabel landed in the grass, with Penalopy and her guardian on her back. Penalopy moved to tap on Mindy's window to wake her up.
Mindy slowly opened her eyes when the annoying tapping continued, got out of bed and opened the window.

"It's happening~" Penalopy chimed. "Wake up, wake up, because today we party! We saw some of the Galarian birds already! I'm sure Grumpy Gavin will be awake too and I'm sure we get to see him smile today~"
Andy reed in stilte verder tot hij naast zich een gerucht hoorde. Mae's opmerking dat ze was vergeten dat ze in de auto zat deed hem glimlachen en hij keek even op de klok toen ze vroeg hoelang ze geslapen had. "Niet zo lang," zei hij.
Ook hij zag de jonge zombie lopen en hij slaakte een zucht. Dat was verschrikkelijk om te zien. Stadium twee, dacht hij. Binnenkort zou het kind echt gevaarlijk worden. Het indelen naar de verschillende stadia was iets dat hij vanaf het begin had moeten doen, en ermee stoppen was niet eenvoudig.

Zodra hij de auto's in de verte zag reed hij langzamer en uiteindelijk stopte hij. Hij trommelde met zijn vingers op het stuur terwijl hij door de voorruit keek. Langzaam schudde hij zijn hoofd en zette de auto in achteruit. "Ik vertrouw het niet," zei hij. "We zoeken wel een andere weg om de stad te verlaten. Alle wegen leiden naar Rome, toch?"
Het was wel jammer dat ze langs deze weg niet konden gaan, deze ging rechtstreeks naar de snelweg en dat was wat hij probeerde te bereiken. Een route die veel mensen waarschijnlijk hadden geprobeerde te nemen bij de laatste grote exodus.

Maar waarom waren ze gestopt? Was er een ongeluk gebeurd waardoor de auto's erachter niet meer verder konden? Was het een barricade opgericht door mensen om hun deel van de stad veilig te stellen? Hielden zombies zich verscholen tussen de auto's?
Hoewel hij wel nieuwsgierig was, was hij nu ook weer niet zo nieuwsgierig om dat te gaan onderzoeken.

Hij gaf gas en reed een stuk achteruit. Gelukkig hoefden ze zich geen zorgen te maken over andere weggebruikers. Uit een zijstraat kwam een zombie op de auto af, ze zwaaide met een kapotte paraplu. Stadium 3 of 4 aan haar gedrag te zien. Ze rende recht op de auto af en Andy schudde zijn hoofd terwijl hij achteruit bleef rijden. Hij ramde de zombie, draaide de achterkant in de zijstraat en draaide de auto, zodat ze een stuk terugreden.

"Wil je even kijken of er een radiofrequentie is waar ze nog iets op uitzenden?" vroeg hij. Als Mae dat deed kon hij zijn aandacht bij het rijden houden. Een voor een waren de radiozenders stilgevallen, maar soms kwam er een piratenzender door waarop informatie gegeven werd over de toestand van de steden.
The last 48 hours have begun!
© 2007-2024
BBCode Cheatsheet